Διάγνωση-Ορισμός της Πάθησης
Η οσφυαλγία κλασικά διακρίνεται σε οξεία, υποξεία και χρόνια. Η οξεία οσφυαλγία έχει ξαφνική έναρξη και σύντομη διάρκεια, από μερικές ημέρες έως 6 εβδομάδες, ενώ η υποξεία οσφυαλγία επιμένει πέραν των έξι εβδομάδων έως και τρεις μήνες. Χρόνια ονομάζεται η οσφυαλγία που επιμένει πέραν των τριών μηνών. Η οξεία και η υποξεία κατάσταση θεραπεύεται με συντηρητική αντιμετώπιση.
Διάφορες ανατομικές δομές της σπονδυλικής στήλης, όπως οι σύνδεσμοι, οι μύες, οι σπονδυλικές αρθρώσεις, οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι και οι σπόνδυλοι μπορεί να προκαλέσουν οσφυαλγία. Σπανίως κάποια σοβαρή και επικίνδυνη κατάσταση μπορεί να προκαλεί οσφυαλγία και ο κίνδυνος για μόνιμη βλάβη είναι γενικά πολύ μικρός.
Μη ειδική ονομάζεται η οσφυαλγία στην οποία δεν υπάρχει κάποια σαφής αιτία πρόκλησής της και η οποία υποχωρεί με συντηρητική αγωγή μέσα σε λίγες ημέρες ή εβδομάδες χωρίς να ενέχει κάποιο κίνδυνο. Γενικότερα, όλες οι μορφές οξείας/υποξείας οσφυαλγία,ς εκτός των περιπτώσεων που αυτή συνοδεύεται με ριζιτικό πόνο νεύρου), θα πρέπει να εντάσσονται στην κατηγορία της μη ειδικής οσφυαλγίας και να αντιμετωπίζονται συντηρητικά ως τέτοια, μια και ο τρόπος αντιμετώπισης δεν θα διαφοροποιούνταν και μόνον σε περίπτωση που η οσφυαλγία αποδειχτεί ανθεκτική στη συντηρητική αγωγή, τότε να διερευνάται η αιτία που την προκαλεί, ώστε να εφαρμοστούν πιο επεμβατικές και στοχευμένες θεραπείες.
Απεικονιστικός- Εργαστηριακός Έλεγχος
Όταν ένας ασθενής πάσχει από μη ειδική οσφυαλγία, δεν θα πρέπει να υποβάλλεται σε καμία ακτινολογική εξέταση, (ακτινογραφία, αξονική τομογραφία, μαγνητική τομογραφία). Η ακτινογραφία και η αξονική τομογραφία θα σας επιβαρύνουν με ακτινοβολία αδικαιολόγητα, ενώ η μαγνητική τομογραφία είναι μια πολύ ακριβή εξέταση η οποία συστήνεται σε πιο σοβαρές καταστάσεις, για τις οποίες πρόκειται να ληφθεί μια απόφαση επεμβατικής θεραπείας.
Εξαίρεση σε αυτόν τον κανόνα αποτελεί η αναγνώριση από τον ιατρό, κατά την πρώτη κλινική εξέταση, επικίνδυνων και σοβαρών νευρολογικών σημείων τα οποία επιβάλλουν την άμεση χειρουργική επέμβαση και σε αυτήν την περίπτωση προηγείται της επέμβασης, εξέταση της σπονδυλικής στήλης με μαγνητική τομογραφία.
Συντηρητική θεραπεία
Φάρμακα πρώτης γραμμής
· Παρακεταμόλη
Φάρμακα δεύτερης γραμμής
· Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη
Φάρμακα τρίτης γραμμής
· Ήπια οπιοειδή αναλγητικά
· Μυοχαλαρωτικά
Για την ανακούφιση από τον πόνο σας μπορείτε να λάβετε ως πρώτη γραμμή θεραπείας, απλά παυσίπονα, όπως η παρακεταμόλη, σε δόση έως τα 4000 mg συνολικά, ημερησίως και διαιρεμένη σε ισόποσες δόσεις στη διάρκεια της ημέρας. Παυσίπονα τα οποία περιέχουν παρακεταμόλη είναι τα Panadol, Depon, Apotel κ.λ.π,
Εάν η παρακεταμόλη, η οποία δεν επιβαρύνει καθόλου το γαστρεντερικό και καρδιαγγειακό σύστημα δεν είναι αποτελεσματική στην αντιμετώπιση του πόνου, τότε μπορείτε, εφόσον δεν υπάρχει αντένδειξη ( αρτηριακή υπέρταση, στεφανιαία νόσος, καρδιακή ανεπάρκεια, χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, γαστρίτιδα, έλκος στομάχου, γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση κ.λ.π), να λάβετε συνδυαστικά και κάποιο μη στεροειδές αντιφλεγμονώδες φάρμακο.
Συμβουλευτείτε το θεράποντα ιατρό σας, προτού λάβετε αντιφλεγμονώδη φάρμακα.
Σε περίπτωση που δεν μπορείτε να λάβετε αντιφλεγμονώδη φάρμακα ή αν και ο συνδυασμός της λήψης απλής παρακεταμόλης και μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών δεν σας ανακουφίζει ικανοποιητικά, τότε θα πρέπει στην αναλγητική αγωγή να προστεθεί και ένα ήπιο οπιοειδές αναλγητικό (κωδεϊνη ή τραμαδόλη). Τέτοια σκευάσματα είναι το Lonarid N (συνδυασμός παρακεταμόλης και κωδεϊνης ) και τα Tramal (τραμαδόλη) και Zaldiar (συνδυασμός τραμαδόλης και παρακεταμόλης). Τα φάρμακα αυτά, συνταγογραφούνται μόνον με μονόγραμμη κόκκινη συνταγή.
Σε συνδυασμό με τα προηγούμενα φάρμακα μπορείτε να λάβετε και κάποιο μυοχαλαρωτικό φάρμακο από το στόμα.
· Stedon tbs 5 mg (διαζεπάμη. 1 χάπι την ημέρα, συνήθως βράδυ προ ύπνου – Μονόγραμμη κόκκινη συνταγή)
· Norflex tbs 100 mg ( κιτρική ορφεναδρίνη. 1χάπι, 2 φορές την ημέρα μετά φαγητό)
· Musco–ril caps 4mg (θειοκολχικοσίδη. 1 χάπι, 3 φορές την ημέρα μετά φαγητό)
· Norgesic tbs (ορφεναδρίνη 35mg + παρακεταμόλη 450 mg. 1 χάπι, 3 φορές την ημέρα μετά φαγητό)
Προσοχή! Η συνολική ημερήσια δόση παρακεταμόλης, δεν θα πρέπει να ξεπερνά τη δόση των 4000 mg (4 gr).
Δραστηριότητα
Προσπαθήστε να παραμείνετε ενεργοί. Η κίνηση θα βοηθήσει την αποκατάσταση της οσφυαλγίας. Μην μένετε στο κρεβάτι περισσότερο από 24- 48 ώρες. Η παρατεταμένη κατάκλιση επιβραδύνει την ανάνηψή σας. Προχωρήστε σε σταδιακά αυξανόμενες δραστηριότητες λαμβάνοντας παράλληλα τα αναλγητικά σας φάρμακα. Ο πόνος δεν επιδεινώνει την πάθηση σας. Θα διαπιστώσετε με το πέρασμα των ημερών ότι ο πόνος ελαττώνεται και το επίπεδο της φυσικής σας ικανότητας αυξάνεται. και πάλι προς το φυσιολογικό.
Φυσικοθεραπεία – Χειροπρακτική
Σύμφωνα με διεθνείς ιατρικές μελέτες, έχει αποδειχθεί ότι η φυσικοθεραπεία, η χειροπρακτική, το μασάζ και οι ασκήσεις ενίσχυσης της μυϊκής δύναμης του κορμού , δεν συνεισφέρουν στην ανάνηψη από την οξεία μη ειδική οσφυαλγία. Η σταδιακά αυξανόμενη δραστηριότητα και η παραμονή του πάσχοντος σε ενεργή κατάσταση είναι οι πιο καθοριστικοί παράγοντες που βοηθούν τον οργανισμό να αυτοϊαθεί.
Εάν τα συμπτώματά σας δεν υποχωρήσουν και περάσετε σε υποξεία κατάσταση μη ειδικής οσφυαλγίας, τότε μπορείτε να προγραμματίσετε κάποιες συνεδρίες φυσικοθεραπείας ή/ και μασάζ των παρασπονδυλικών μυών της μέσης.,
Ελάχιστα Επεμβατική Θεραπεία Πόνου
Αποτελεί αντένδειξη η εφαρμογή οποιασδήποτε επεμβατικής, μη χειρουργικής τεχνικής ( π.χ επισκληρίδιος έγχυση , παρασπονδυλική ένεση κ.λ.π) στη φάση της οξείας/ υποξείας μη ειδικής οσφυαλγίας
Χειρουργική Θεραπεία
Δεν υπάρχει ένδειξη διενέργειας χειρουργικής επέμβασης για την αντιμετώπιση της οξείας / υποξείας μη ειδικής οσφυαλγίας.