Πότε πρέπει να κάνω Μαγνητική Τομογραφία για τον πόνο στη μέση μου;

Πότε πρέπει να κάνω Μαγνητική Τομογραφία για τον πόνο στη μέση μου;

Η μαγνητική τομογραφία (ΜRΙ) της σπονδυλικής στήλης είναι μια πολύ χρήσιμη εξέταση, η οποία χωρίς ο ασθενής να δεχτεί ακτινοβολία, μας δίνει πολλές πληροφορίες για την κατάσταση των σπονδύλων, των μεσοσπονδύλιων δίσκων, των νευρικών ριζών, του ύψους των μεσοσπονδύλιων διαστημάτων και των ζυγοαποφυσιακών αρθρώσεων. Ωστόσο παραμένει μια εικόνα, που περιγράφει μορφολογικά τα ανατομικά στοιχεία της σπονδυλικής στήλης, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι μπορεί να αποδείξει και την αιτία που προκαλεί μια οξεία ή χρόνια κατάσταση πόνου της σπονδυλικής στήλης με ή χωρίς αντανάκλαση προς τα άκρα.

Σύμφωνα με μελέτες που έχουν γίνει σε μεγάλο αριθμό ανθρώπων, αποδείχτηκε ότι σε ένα μεγάλο ποσοστό τους, ασυμπτωματικοί εξετασθέντες εμφάνιζαν σοβαρές μορφολογικές ανατομικές ανωμαλίες στην μαγνητική τομογραφία.

Αποτελέσματα MRI σε φυσιολογικούς εξετασθέντες ανθρώπους (Αριθμός αθενών= 67)

Cleveland Pain Clinic USA

ΗλικίαΚάτω από 60Πάνω από 60
Κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου22%36%
Σπονδυλική στένωση1%21%
Πρόπτωση δίσκου54%79%
Εκφύλιση μεσοσπονδύλιου δίσκου46%93%

Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι τον πιο σημαντικό ρόλο στην αναγνώριση της αιτίας του σπονδυλικού πόνου παίζει το καλό ιστορικό, η κλινική εξέταση του ασθενούς και η συσχέτιση των ευρημάτων με τα εργαστηριακά ευρήματα, ανάμεσα σε αυτά και η μαγνητική τομογραφία.

Όταν λοιπόν ένας ασθενής πηγαίνει για πρώτη φορά στον ιατρό παραπονούμενος για πόνο στη μέση ή και ισχιαλγία, δεν θα πρέπει να υποβάλλεται σε μαγνητική τομογραφία, αλλά να αντιμετωπίζεται συντηρητικά ή με ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές, για τουλάχιστον 4-6 εβδομάδες. Εφόσον ο πόνος επιμένει, τότε μπορεί να ζητηθεί συμπληρωματικά και μαγνητική τομογραφία. Εξαίρεση σε αυτόν τον κανόνα αποτελεί η αναγνώριση από τον ιατρό, κατά την πρώτη κλινική εξέταση, επικίνδυνων και σοβαρών νευρολογικών σημείων τα οποία επιβάλλουν την άμεση χειρουργική επέμβαση και σε αυτήν την περίπτωση προηγείται της επέμβασης εξέταση της σπονδυλικής στήλης με μαγνητική τομογραφία.

Γίνεται λοιπόν σαφές ότι ο θεράπων ιατρός πρέπει να θεραπεύει τον ασθενή και όχι την μαγνητική τομογραφία, η οποία σε κάποιες περιπτώσεις χρησιμοποιείται δυστυχώς, ως << τεκμήριο >>για να οδηγηθεί ο ασθενής στο χειρουργείο και να υποβληθεί στην ουσία σε μια άσκοπη χειρουργική επέμβαση η οποία όχι μόνον δεν θεραπεύει την πραγματική γενεσιουργό αιτία του πόνου, αλλά μπορεί και σε πολλές περιπτώσεις να οδηγήσει σε καταστροφή (-Boden et al., JBJS, 1990) και να προκαλέσει επιπρόσθετα και σοβαρότερα προβλήματα, όπως μόνιμο χρόνιο νευροπαθητικό πόνο μετά από πεταλεκτομή, χρόνια ισχιαλγία από παγίδευση νεύρου από μετεγχειρητικό ουλώδη ιστό, αστάθεια σπονδυλικής στήλης κ.ά.

[pp_popup ]

Τα οστεοπορωτικά κατάγματα σπονδύλων είναι αρκετά συχνά στον πληθυσμό και οφείλονται κυρίως σε οστεοπόρωση. Το πρόβλημα είναι ότι τα 2/3 σχεδόν αυτών παραμένουν αδιάγνωστα και αποδίδονται σε πόνο λόγω μυϊκοί σπασμού ή πόνο σπονδυλαρθρίτιδας λόγω του προχωρημένου της ηλικίας. Είναι πιο συχνά στις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση, κυρίως στις μεγάλες ηλικίες αλλά δεν αποκλείονται και νέοι άνθρωποι μεταξύ των 40 – 50 ετών.

 

Τα οστεοπορωτικά κατάγματα σπονδύλων είναι αρκετά συχνά στον πληθυσμό και οφείλονται κυρίως σε οστεοπόρωση. Το πρόβλημα είναι ότι τα 2/3 σχεδόν αυτών παραμένουν αδιάγνωστα και αποδίδονται σε πόνο λόγω μυϊκοί σπασμού ή πόνο σπονδυλαρθρίτιδας λόγω του προχωρημένου της ηλικίας. Είναι πιο συχνά στις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση, κυρίως στις μεγάλες ηλικίες αλλά δεν αποκλείονται και νέοι άνθρωποι μεταξύ των 40 – 50 ετών.

 

Τα οστεοπορωτικά κατάγματα σπονδύλων είναι αρκετά συχνά στον πληθυσμό και οφείλονται κυρίως σε οστεοπόρωση. Το πρόβλημα είναι ότι τα 2/3 σχεδόν αυτών παραμένουν αδιάγνωστα και αποδίδονται σε πόνο λόγω μυϊκοί σπασμού ή πόνο σπονδυλαρθρίτιδας λόγω του προχωρημένου της ηλικίας. Είναι πιο συχνά στις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση, κυρίως στις μεγάλες ηλικίες αλλά δεν αποκλείονται και νέοι άνθρωποι μεταξύ των 40 – 50 ετών.