Η Μεγαλομαστία αιτία πρόκλησης Χρόνιου Πόνου της Σπονδυλικής Στήλης

Η Μεγαλομαστία αιτία πρόκλησης Χρόνιου Πόνου της Σπονδυλικής Στήλης

Γράφει ο: Δημήτρης Διονυσίου

Πλαστικός Χειρουργός

www.ddplastics.info

Οι γυναίκες με μεγάλο και βαρύ στήθος συχνά υποφέρουν από έντονους πόνους στον αυχένα, στους ώμους και στην πλάτη. Επίσης δεν είναι λίγες οι φορές που αντιμετωπίζουν προβλήματα με δερματίτιδες κάτω από το στήθος και πόνο στο σημείο πίεσης του στηθόδεσμου στους ώμους. Με τη μείωση του μεγέθους των μαστών, πέρα από την αισθητική βελτίωση της μορφής του στήθους, επιτυγχάνεται ηβελτίωση στη στάση του σώματος και ύφεση των συμπτωμάτων που προαναφέρθηκαν.

Η μειωτική μαστού είναι η επέμβαση που έχει στόχο τη μείωση του όγκου του μαστού, σε συνδυασμό με την ανόρθωσή του. Η επέμβαση που μπορεί να γίνει σε οποιαδήποτε ηλικία εφόσον έχει ολοκληρωθεί η ανάπτυξη του στήθους, πραγματοποιείται υπό γενική αναισθησία και απαιτεί παραμονή στην κλινική για 1 ή 2 ημέρες. Γίνεται αφαίρεση της περίσσειας του δέρματος, του λίπους και του μαζικού αδένα.

Μετά την επέμβαση, προτείνεται στην ασθενή να φοράει για 2 περίπου μήνες ένα εδικό αθλητικό στηθόδεσμο. Ο πόνος μετά την επέμβαση είναι ήπιος και αντιμετωπίζεται εύκολα με απλά παυσίπονα. Συνήθως οι γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε μειωτική στήθους μπορούν να επιστρέψουν στις δραστηριότητές τους σταδιακά 2 – 3 εβδομάδες μετά την επέμβαση.

Έρευνες που έγιναν στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης μελέτησαν τις γυναίκες με μεγάλους μαστούς που εμφάνιζαν συμπτώματα άλγους στην αυχενική και τη θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης. Στις γυναίκες που υποβλήθηκαν σε μειωτική επέμβαση στο στήθος τους, ακόμη και σε εκείνες που αφαιρέθηκε μικρός όγκος μαστού, παρατηρήθηκε και καταγράφηκε σημαντική βελτίωση στη νέα στάση του σώματός τους και τελικά στη νέα θέση της σπονδυλικής στήλης. Εντυπωσιακό είναι πως όλες οι γυναίκες που συμπεριλήφθησαν στη μελέτη αναφέρουν ότι από την πρώτη κιόλας εβδομάδα μετά την επέμβαση, εξαφανίστηκαν τα συμπτώματα άλγους την περιοχή της ράχης.

[pp_popup ]

Τα οστεοπορωτικά κατάγματα σπονδύλων είναι αρκετά συχνά στον πληθυσμό και οφείλονται κυρίως σε οστεοπόρωση. Το πρόβλημα είναι ότι τα 2/3 σχεδόν αυτών παραμένουν αδιάγνωστα και αποδίδονται σε πόνο λόγω μυϊκοί σπασμού ή πόνο σπονδυλαρθρίτιδας λόγω του προχωρημένου της ηλικίας. Είναι πιο συχνά στις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση, κυρίως στις μεγάλες ηλικίες αλλά δεν αποκλείονται και νέοι άνθρωποι μεταξύ των 40 – 50 ετών.

 

Τα οστεοπορωτικά κατάγματα σπονδύλων είναι αρκετά συχνά στον πληθυσμό και οφείλονται κυρίως σε οστεοπόρωση. Το πρόβλημα είναι ότι τα 2/3 σχεδόν αυτών παραμένουν αδιάγνωστα και αποδίδονται σε πόνο λόγω μυϊκοί σπασμού ή πόνο σπονδυλαρθρίτιδας λόγω του προχωρημένου της ηλικίας. Είναι πιο συχνά στις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση, κυρίως στις μεγάλες ηλικίες αλλά δεν αποκλείονται και νέοι άνθρωποι μεταξύ των 40 – 50 ετών.

 

Τα οστεοπορωτικά κατάγματα σπονδύλων είναι αρκετά συχνά στον πληθυσμό και οφείλονται κυρίως σε οστεοπόρωση. Το πρόβλημα είναι ότι τα 2/3 σχεδόν αυτών παραμένουν αδιάγνωστα και αποδίδονται σε πόνο λόγω μυϊκοί σπασμού ή πόνο σπονδυλαρθρίτιδας λόγω του προχωρημένου της ηλικίας. Είναι πιο συχνά στις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση, κυρίως στις μεγάλες ηλικίες αλλά δεν αποκλείονται και νέοι άνθρωποι μεταξύ των 40 – 50 ετών.